Καθημερινά ερχόμαστε σε επαφή με ανθρώπους που ο καθένας έχει τα δικά του προβλήματα, σκέψεις, προβληματισμούς.
Μπορούμε να αντιληφθούμε από την όψη του καθενός αν είναι χαρούμενος, λυπημένος, αγχωμένος. Οτιδήποτε νιώθει βγαίνει στην έκφραση του. Μια σάρκα εύθραυστη, ευάλωτη, που μέσα κρύβει το αθάνατο κομμάτι του καθενός.
Μιλώντας με ανθρώπους καθημερινά, παρατηρώ ότι σχεδόν όλοι έχουν ελάχιστο χρόνο να ασχοληθούν με κάτι, πέρα απ τα ψεύτικα προβλήματα που τους δημιούργησε η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ. Αυτοί που είναι λίγο περισσότερο ανήσυχοι πνευματικώς, φτάνουν στη συνομωσιολογία, άλλοι προσεγγίζουν τα λόγια κάποιων αγίων η πατέρων της εκκλησίας. Πολλοί αρκούνται σ ένα τυπικό φαρισαϊκού τύπου, ώστε να νιώσουν στιγμιαία ανακουφισμένοι, μέχρι την επόμενη φορά, που θα κάνουν το τυπικό, ώστε να ευφρανθεί η καρδιά τους. Φυσικά είναι ένας καλός τρόπος να προσεγγίσουμε τον ΘΕΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ, αλλά με φαρισαϊκού τύπου πράξεις και συνήθειες, κατά πόσο ακολουθούμε τις εντολές Του; Ακόμα και σε έναν πιστό άνθρωπο, αν βγάλεις το τυπικό απ τη μέση και του πεις κάνε πράξη, μόνο αυτά που είπε ο Χριστός, θα σε κοιτάζει τουλάχιστον περίεργα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου