Όλος ο κόσμος μια τεράστια διαφήμιση.
Δεν μπορείς να κρυφτείς από τις διαφημίσεις. Υπάρχουν παντού. Στην τηλεόραση, στο ίντερνετ, στο ραδιόφωνο, στους δρόμους των πόλεων και στις τζαμαρίες των καταστημάτων. Περπατώντας στο δρόμο, ακούς ατάκες διαφημίσεων που γίνονται μόδα και επαναλαμβάνονται συνέχεια, μέχρι να βγει η επόμενη διαφήμιση με μια νέα ατάκα, ώστε ο κύκλος να αρχίσει από την αρχή. Φωτεινές επιγραφές και έντονα χρώματα που σε κάνουν να νιώθεις ότι θέλεις να αποκτήσεις όλα τα υλικά αγαθά που βλέπουν τα μάτια σου, ακόμα και όταν δεν χρειάζεσαι τίποτα από αυτά. Πολλές και επαναλαμβανόμενες διαφημίσεις, που στην ουσία, σου κάνουν πλύση εγκεφάλου, ώστε η επιθυμία σου να γίνεται μεγαλύτερη και πιο ανεξέλεγκτη. Ώστε να καταναλώνεις αυτόματα, σαν ρομπότ.
Μπαίνεις σε ένα μεγάλο κατάστημα και συναντάς μια πληθώρα προϊόντων, που δεν σταματάνε να διαφημίζονται ούτε λεπτό. Όλες οι συσκευασίες τροφίμων γράφουν ότι είναι τα πιο φρέσκα και τα πιο νόστιμα, όλα τα ρούχα λένε ότι φτιάχνονται από τους καλύτερους σχεδιαστές μόδας και όλα τα κινητά υποτίθεται πως είναι η τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Και αν έχεις το χρήμα, έχεις και την δυνατότητα να αποκτήσεις όλα τα καλύτερα πράγματα για σένα και τα παιδιά σου. Αν δεν έχεις χρήματα, νιώθεις πως είσαι αδικημένος και πως δεν ανήκεις σ'αυτούς που απολαμβάνουν όλα τα αγαθά του Αβραάμ και του Ισαάκ. Είσαι κάτι άλλο. Κάτι λιγότερο.
Στην τηλεόραση, γυμνασμένοι, άτριχοι άντρες και λεπτές, προκλητικές γυναίκες σε κάθε δεύτερη διαφήμιση, υποκρίνονται χορεύοντας και γελώντας δυνατά, για να νομίζεις ότι μπορείς και εσύ να διασκεδάζεις με τον ίδιο τρόπο. Οι όμορφες μουσικές και τα ψεύτικα χαμόγελα των ηθοποιών, σε βάζουν σε πειρασμό και σε προσκαλούν να παραδοθείς ολοκληρωτικά στην απόλαυση και στην ευτυχία. Τα λίγα δευτερόλεπτα μιας διαφήμισης, σου δημιουργούν αυτόματα, πολλαπλά σενάρια μιας ολόκληρης ζωής, όπου υπάρχουν μόνο γέλια, χαμόγελα, έρωτες και ανέσεις κάθε είδους. Νιώθεις ότι σου αξίζει παρόμοια καλοπέραση, όπως σου την παρουσιάζει η τηλεόραση. Όταν τελειώνει όμως μια διαφήμιση, οι ηθοποιοί παίρνουν τον μισθό τους και επιστρέφουν στην ρουτίνα τους. Και ενώ εσύ αναρωτιέσαι: «Πόσο καλά να περνάνε τώρα;», στην πραγματικότητα, αυτοί αναρωτιούνται πότε θα χτυπήσει το τηλέφωνο, για να παίξουν στην επόμενη διαφήμιση, για να μπορέσουν να βγάλουν τα προς το ζην.
Ακόμα και όταν δεν βλέπεις τηλεόραση, παρατηρείς όλα τα υλικά αγαθά που έχουν οι γύρω σου και ζηλεύεις χωρίς καν να το καταλαβαίνεις. Βλέπεις όλους αυτούς που διαφημίζουν άθελά τους, τα υπάρχοντα που ονειρεύεσαι κατά καιρούς να αποκτήσεις, ώστε να αισθανθείς, έστω και για λίγο, την ευτυχία που προβάλλει η τηλεόραση μέσω των διαφημίσεων. Και μετά αναρωτιέσαι: «Γιατί να μην αξίζω και εγώ ένα καλό αυτοκίνητο, ένα μεγάλο σπίτι ή τουλάχιστον την οικονομική άνεση, για να κάνω ταξίδια σε όλο τον κόσμο, όπως οι άνθρωποι που ζουν στην τηλεόραση;»
Αδικείς τον εαυτό σου, νιώθοντας αδικημένος από την κοινωνία. Νομίζοντας πως είναι καλύτερο να σε ζηλεύουν απ'ότι να τους ζηλεύεις εσύ. Και όταν τα πράγματα ξεφεύγουν απ'τον έλεγχο, αρχίζεις να κατηγορείς και να βρίζεις όλους αυτούς που νομίζεις ότι σου στερήσανε την ευτυχία. Την γυναίκα σου, τον άντρα σου, τα παιδιά σου, τους γονείς σου, τους φίλους σου, την κυβέρνηση, αυτούς που ελέγχουν την κυβέρνηση, τον Θεό. Όλους εκτός από τον σένα. Τον μεγαλύτερο εχθρό σου. Τον ίδιο σου τον εαυτό. Είσαι διατεθειμένος να ξεπεράσεις κάθε όριο, με σκοπό να προστατέψεις την σαπίλα που έχεις στην ψυχή σου, επειδή την φοβάσαι. Επειδή νιώθεις πως το να κάνεις το σωστό είναι χαμένος κόπος. Επειδή πιστεύεις πως δεν έχεις ότι χρειάζεται, για να ανταποκριθείς στο κάλεσμα. Επειδή όταν σου ζητείται να επιλέξεις το καλό, κρύβεσαι πίσω από την φράση: «Εγώ δεν είμαι ο Χριστός».
Ο Χριστός όμως, ήρθε για να σώσει αμαρτωλούς ανθρώπους σαν και εσένα, χωρίς να ζητάει πράγματα ακατόρθωτα. Παρά τα αμέτρητα θαύματα και τους ασταμάτητους εξορκισμούς, το μεγαλύτερο δώρο του Χριστού ήταν το μήνυμα. Η ευχάριστη είδηση, το Ευ-αγγέλιο. Το μήνυμα που λέει πως υπάρχει ακόμα ελπίδα για ανθρώπους σαν και εσένα. Και ενώ μπορούσε να στείλει άλλους να μεταφέρουν αυτό το απλό μήνυμα, όπως έκανε και στο παρελθόν, αυτή τη φορά ήρθε ο ίδιος.
Οπότε, άσε τις δικαιολογίες και πιάσε τον Χριστό.
12 ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα τούτων ποιήσει, ὅτι ἐγὼ πρὸς τὸν πατέρα μου πορεύομαι,
Mr. Fantastic
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου